Gliceryna
Gliceryna
Gliceryna (inaczej glicerol) to alkohol trójwodorotlenowy, który powstaje podczas produkcji mydła jako substancja uboczna. Gliceryna otrzymywana jest ze źródeł pochodzenia zwierzęcego, roślinnego (w tym oleju kokosowego, palmowego lub sojowego) bądź z pochodnych ropy naftowej.
W naturze glicerynę można spotkać w niektórych owocach i warzywach, a także w nabiale, wędlinach, przetworach warzywnych oraz w płatkach owsianych i śniadaniowych. Naturalna gliceryna ma postać bezbarwnego, bezwonnego i słodkawego w smaku syropu, który rozpuszcza się w wodzie i w alkoholu.
Gliceryna została odkryta w 1779 roku przez szwedzkiego chemika K.W. Scheele podczas ogrzewania oliwy z oliwek z tlenkiem ołowiu. Odkrycie zostało wykorzystane przez Alfreda Nobla w XIX wieku, kiedy opatentował on nitroglicerynę - składnik dynamitu.
Obecnie gliceryna jest wykorzystywana do produkcji chemii gospodarczej, płynów do dezynfekcji, kosmetyków do pielęgnacji twarzy, ciała i włosów, mydeł oraz leków. Glicerynę stosuje się jako leki na serce, przeczyszczenie, znieczulające i na kaszel.
Gliceryna w kosmetyce służy jako substancja hydrofilowa (wiążąca cząsteczki wody) i hydroskopijna (pochłaniająca wilgoć), przez co jest cenionym humektantem. Ponadto wzmacnia ona skórę, chroni przed przesuszaniem i czynnikami zewnętrznymi, poprawia kondycję skóry, łagodzi podrażnienia, przyspiesza gojenie ran i regenerację naskórka, a także zmniejsza świąd i pieczenie. W kosmetykach do włosów wzmacnia, wygładza i ułatwia rozczesywanie włosów oraz zapobiega rozdwajaniu się ich końcówek.
Zawartość gliceryny w gotowym kosmetyku nie powinna przekraczać 25% - w wyższym stężeniu może działać wysuszająco.