Brodawka łojotokowa

Co to jest brodawka łojotokowa?

Brodawka łojotokowa jest to łagodna, grudkowata zmiana skórna, która przez lekarzy jest uważana za łagodny naskórkowy nowotwór. Nie jest ona jednak groźna dla pacjenta (nie zmienia charakteru na złośliwy) i jest bezbolesna (o ile nie dojdzie do jej podrażnienia, np. elementem odzieży lub samą tkaniną). 

Brodawka łojotokowa najczęściej powstaje u osób powyżej 40. roku życia i im pacjent starszy, tym więcej brodawek łojotokowych u niego występuje. Brodawka łojotokowa pojawia się na dowolnym miejscu na ciele. Może mieć wielkość od kilku milimetrów do nawet kilkunastu centymetrów. Ma płaską lub wypukłą strukturę w kolorze skóry, lub nieco ciemniejszym. Czasami z czasem i podczas wzrostu ciemnieje. Brodawka tego typu ma chropowatą teksturę. Przeważnie jest okrągła i grudkowa, a na jej powierzchni widoczne są zagłębienia. W nich znajduje się zrogowaciały naskórek i sebum. 

Przyczyny powstawania brodawki łojotokowej nie jest do końca wyjaśnione. Brodawka łojotokowa nie powstaje z całą pewnością jako skutek zakażenia wirusowego. Naukowcy podejrzewają o to skłonności genetyczne (dziedziczność), wiek, schorzenia, którym towarzyszy rogowacenie skóry i zaburzenia produkcji sebum. Powstawaniu brodawki tego typu sprzyja również długotrwała ekspozycja na słońce. 

Brodawka łojotokowa można powodować dyskomfort estetyczny, ale nie wymaga ona leczenia. Dermatolog może zaproponować jej usunięcie. Zwykle usuwa się je za pomocą preparatu z kwasem salicylowym, krioterapii, elektrokoagulacji oraz laseroterapii. Brodawkę łojotokową można usunąć również w znieczuleniu miejscowym podczas zabiegu łyżeczkowania.